In de regen op de rug van Pegasus naar Amstelveen en terug
Gisteren reed ik naar Amstelveen om met het achttal mee te spelen tegen Amstelveen Pegasus. Bij de ingang van een verzorgingstehuis voeg ik aan een grijze oudere heer naar het adres … Hij wist het niet!!
Ik drentelde heen en weer en zag een wedstrijdleider van een schaakclub aan komen lopen. Ik herken ze uit duizenden en ja hoor… Ik stond al op de goede plek. Nog maar 50 meter door de gang.
Ik was vroeg in de grote vierkante zaal waar alle borden al waren opgesteld.
Daar zag ik de grijze oudere weer. Hij was bezig met het koffieapparaat, Dat gaf steeds de melding: Plaats de beker in het midden, Herstel…. We hadden geen succes. Achteraf heel logisch. We hadden geen beker geplaatst maar een glas en koffie drink je uit een beker. Dat is logisch. Dat weet iedereen.
Opeens herinnerde ik uit mijn kantoortijd dat je je hand om de beker kon leggen en zo het koffiezetapparaat voor de gek kon houden.
Ik zag al dat de acht borden ook al waren opgesteld. Ze hebben hier kennelijk ook een Frans.
Ik drentelde wat heen en weer en opeens zag ik tot mijn schrik Lizet die vooruit zou spelen omdat ze met vakantie gaat. Ze zei verbaasd, wat doe je hier? Dat vroeg ik me ook opeens af.
Na een poging tot overleg met het Commandocentrum, Ronald en Frans, heb ik de wedstrijdleider gevraagd of ik misschien ook vooruit zou kunnen spelen. Hij keek bedenkelijk en noemde een aantal reden waarom dat moeilijk was. Uiteindelijk had hij iemand voor bord 1 of 2. Die kan ik hebben dacht ik enigszins hoogmoedig. We konden beginnen. Er kwam iemand met een nieuwe klok. Hij wilde graag uniformiteit en op het bord van Lizet en haar tegenstander hadden ze een andere klok. Het zou consequent zijn geweest als hij ook de bijtelling op 15 seconden had gezet, maar dat waren er dertig. Ik dacht, laat maar zo, misschien heb ik er nog wat aan. We begonnen als volgt: 1. d4 f5. 2. e4 fxe4 3. Pc3 Pf6 4.g4 Die zet had ik altijd al eens willen bekijken… Dat moest nu dan maar. Het kostte wel wat tijd. Ik bedacht de zet 4…d5 en gaf iets later de pion terug en nog later een pion om niet te gedrukt te komen te staan. De regen kletterde op het dak. Na zet dertig, we hadden beiden nog vijf minuten, twee toren en een dame, bood ik remise aan. De tegenstander accepteerde. Hij stond gewonnen, zei hij. Bij de analyse zette ik hem mat. Zo zie je.
Lizet was al een half uurtje vertrokken. Na haar remiseaanbod vroeg haar tegenstander aan de wedstrijdleider of hij dat mocht accepteren. Dat mocht, maar hij deed het niet. Een of twee zetten later was het toch remise.
Voorlopig 1-1 dus. Volgende week dinsdag de rest uit Amstelveen en hoe wij Pegasus bestreden.
Ik ben benieuwd wie het tweede deel van het verslag schrijft