Applaus voor Gouden Team

Dat maak je niet vaak mee: applaus na een schaakwedstrijd.
Maar daar was dan wel ook alle reden toe, dus ik stond ook te applaudisseren tussen alle toeschouwers die naar de ontknoping waren komen kijken.
Het was Cor Croese, die in een spannende partij uiteindelijk de 3-1 overwinning naar ons toe
bracht. Het applaus was niet alleen voor hem bedoeld, maar voor het hele Gouden bekerteam.
Zij wonnen uiteindelijk van het ijzersterke Paard D4, vorig jaar bij mijn weten de winnaar van de
Hoofdklasse SGA en sterk over de breedte. Ronald merkte voor de wedstrijd al op dat het eigenlijk,
Qua sterkte, wel eens de finale had mogen zijn. Nou het werd een finale.

Martin Beugel kreeg met wit op bord 4 een tegenstander, die voor het eerst Konings-Indisch speelde. De persoon had wel een luchtige kijk op die verdediging, maar het was vooral Martin die aantoonde het type spel goed te beheersen. Hij liet het kwaliteitsoffer op f3 niet toe en schoof heel beheerst zijn tegenstander van het bord 1-0. Dat we tegen een sterke tegenstander speelden bleek wel op bord.1 waar Barry het met zwart zwaar had tegen zijn opponent. Onze kopman bleef nog lang analyseren na de partij om uit te vissen waar het nu fout was gegaan en waar het beter had gekund. De drive van Barry om het edele schaakspel steeds beter te beheersen. Voor deze wedstrijd was het niet genoeg 1-1.

En toen kwam Tigran, die ons weer op voorsprong zette. Hij was niet zo tevreden over zijn zwarte openingsspel en zijn zwarte dame belandde op c8. Vanuit dat basiskamp werd een overtuigende koningsaanval opgezet, die hij kon belonen. Opeens verschenen vele zwarte stukken voor de koningsstelling van wit en was er geen ontkomen meer aan 2-1. Dat nam niet weg dat we de wedstrijd nog steeds konden verliezen, want bij een 2-2 stand zou Paard D4 door zijn omdat dan de uitslag van het 4e bord vervalt en dan zouden zij met 2-1 winnen.

Cor had in het middenspel een stuk geofferd tegen 2 pionnen en zeer waarschijnlijk was dat onvoldoende compensatie. Jan de Boer was het ons tussentijds al komen vertellen: “Cor Croese staat een stuk achter en ik zie geen compensatie” merkte hij beneden in de grote zaal op terwijl er boven werd geschaakt. Hij zat dicht bij de werkelijkheid, maar onze reactie was: heeft Cor dat stuk bewust geofferd, dan hebben we kansen. En Cor gaf na de partij het antwoord op die vraag: Ja, het stuk was bewust geofferd, maar hij kreeg er niet genoeg voor. Totdat zijn tegenstander een tussenzet bedacht, die niet zo sterk bleek want Cor won daardoor een 3e pion voor het geofferde stuk en toen leek een remise tot de mogelijkheden te horen. Maar het woord remise zit niet in zijn vocabulair, dus het gevecht ging verder. Nadat zwart de dameruil toeliet ging ook een 4e pion er aan en kon Cor het eindspel van paard tegen 4 pionnen simpel winnen met een applaus tot gevolg.

Frank v.d.Velpen.