Spring naar inhoud

In de regen op de rug van Pegasus naar Amstelveen en terug

Gisteren reed ik naar Amstelveen om met het achttal mee te spelen tegen Amstelveen Pegasus. Bij de ingang van een verzorgingstehuis voeg ik aan een grijze oudere heer naar het adres … Hij wist het niet!!

Ik drentelde heen en weer en zag een wedstrijdleider van een schaakclub aan komen lopen. Ik herken ze uit duizenden en ja hoor…  Ik stond al op de goede plek. Nog maar 50 meter door de gang.

Ik was vroeg in de grote vierkante zaal waar alle borden al waren opgesteld.

Daar zag ik de grijze oudere weer. Hij was bezig met het koffieapparaat, Dat gaf steeds de melding: Plaats de beker in het midden, Herstel…. We hadden geen succes. Achteraf heel logisch. We hadden geen beker geplaatst maar een glas en koffie drink je uit een beker. Dat is logisch. Dat weet iedereen.

Opeens herinnerde ik uit mijn kantoortijd dat je je hand om de beker kon leggen en zo het koffiezetapparaat voor de gek kon houden.

Ik zag al dat de acht borden ook al waren opgesteld. Ze hebben hier kennelijk ook een Frans.

Ik drentelde wat heen en weer en opeens zag ik tot mijn schrik Lizet die vooruit zou spelen omdat ze met vakantie gaat. Ze zei verbaasd, wat doe je hier? Dat vroeg ik me ook opeens af.

Na een poging tot overleg met het Commandocentrum, Ronald en Frans, heb ik de wedstrijdleider gevraagd of ik misschien ook vooruit zou kunnen spelen. Hij keek bedenkelijk en noemde een aantal reden waarom dat moeilijk was. Uiteindelijk had hij iemand voor bord 1 of 2.  Die kan ik hebben dacht ik enigszins hoogmoedig. We konden beginnen. Er kwam iemand met een nieuwe klok. Hij wilde graag uniformiteit en op het bord van Lizet en haar tegenstander hadden ze een andere klok. Het zou consequent zijn geweest als hij ook de bijtelling op 15 seconden had gezet, maar dat waren er dertig. Ik dacht, laat maar zo, misschien heb ik er nog wat aan. We begonnen als volgt: 1. d4 f5. 2. e4 fxe4 3. Pc3 Pf6 4.g4 Die zet had ik altijd al eens willen bekijken… Dat moest nu dan maar.  Het kostte wel wat tijd. Ik bedacht de zet 4...d5 en gaf iets later de pion terug en nog later een pion om niet te gedrukt te komen te staan. De regen kletterde op het dak. Na zet dertig, we hadden beiden nog vijf minuten, twee toren en een dame, bood ik remise aan. De tegenstander accepteerde. Hij stond gewonnen, zei hij. Bij de analyse zette ik hem mat. Zo zie je.

Lizet was al een half uurtje vertrokken. Na haar remiseaanbod vroeg haar tegenstander aan de wedstrijdleider of hij dat mocht accepteren. Dat mocht, maar hij deed het niet. Een of twee zetten later was het toch remise.

Voorlopig 1-1 dus. Volgende week dinsdag de rest uit Amstelveen en hoe wij Pegasus bestreden.

Ik ben benieuwd wie het tweede deel van het verslag schrijft

2

Joep Heldoorn heeft alvast twee partijen vooruit gespeeld voor de KNSB competitie.

Donderdag 25 januari speelde hij remise bij VAS, met zwart. Gisteren opnieuw met zwart op eigen verzoek, want het gaat wel aardig met " De leeuw " . Over donderdag was hij niet tevreden , want de winst lukte niet. En gisteren ging het lekker, alhoewel niet meteen. Het was eigenlijk onze thuiswedstrijd want gepland staat De Volewijckers  -  Messemaker 1847 2 voor zaterdag 2 maart in Het Baken.  Joep noemde na enkele openingszetten dat hij een fout had gemaakt en indien de tegenstander dat zag, hij slecht zou staan. Hieronder een beeld van het begin.Ik weet niet welke stelling Joep bedoelde. Houdt u nog tegoed!

Joep voelde wel de vermoeidheid na een autoritje van 75 km. maar ging er eens goed voor zitten en dat betaalde zich uit.

Hier staat zwart al overweldigend. En bracht het tot een fraaie winst. Leuke bonus was het gegeven dat zijn tegenstander een rating had van 1799. Om 00.30 waren we weer in Noord. Dus was het een geslaagd uitje!

Woensdag werd er door 21 (20) personen gesnelschaakt. De spelers werden op volgorde van binnentreden van de Anker arena ingedeeld. Dat leidt dus niet noodzakelijkerwijs tot drie groepen van gelijke sterkte.  Dat begrijp je wel. De strijd was begonnen. Mensen dachten veel te lang na of veel te kort en verloren. Ze wonnen een Dame of verloren een koning. Je ziet wel dat een aantal schakers er deze avond niet veel van terecht bracht, maar weer anderen en meer anderen speelden de sterren van de hemel. Er deed in de eerste ronde zowaar een jeugdlid mee, die een aantal mooie resultaten haalde. Verder waren er nog kwesties als de belachelijke spelregels of de geboorte van een baby en later op de avond, van een koud geworden bakje patat.

Na de eerste ronde werden er opnieuw drie groepen ingedeeld. Op  basis van de resultaten in de eerste ronde werden de nummers 1 en 2 geplaatst in groep 1. De nummer 3 en 4 in groep 2 enz. De strijd ging verder op dezelfde voet, maar met meer gelijkwaardige tegenstand. 

Niet iedereen was tevreden over zijn eigen spel, maar bitterballen, vlammetjes en bier verzachtten de pijn aanmerkelijk. Ik vond het eigenlijk best gezellig. Sanne won groep 2 ( een kleine revanche) en Paco won groep 3 (een mooi resultaat).
Ik hoorde een aantal mensen zeggen dat onze toekomstige clubkampioen niet goed kon snelschaken. Dat wil ik wel geloven, maar dat is dan toch maar relatief. De anderen waren in ieder geval vandaag niet opgewassen tegen de verschrikkelijke Afmaker. Ik heb het over Cor. Hij werd met ruime voorsprong de winnaar van de groep en het toernooi. Hij won al zijn partijen in groep 1. Er was natuurlijk ook iemand die laatste werd in groep 3. Hij verloor als zijn partijen in de groep, maar dat wil niet zeggen dat hij een rotavond heeft gehad.  Dat zou althans niet moeten. Zonder verliezers geen winnaars . Hij heeft mensen gelukkig gemaakt en zal nog grote vooruitgang boeken. Tot zover mijn eenzijdige terugblik op de avond.

 

1

Volewijckers 1 levert

U kent vast die voetbaltrainers wel, die na de wedstrijd eigenlijk tot de conclusie komen dat de overwinning door hen komt. Hun strategische keuzes en keuzes van de invallers waren bepalend voor de overwinning. Ik moest daar aan denken na de wedstrijd Volewijckers.1 – Fisher Z .1 Het bepalen van een opstelling is namelijk een sport op zich geworden. Vroeger was het simpel: bij de opstelling zat de persoon met de hoogste rating op bord 1 en zo werd de rij op rating vervolgd, maar dat is niet meer. Nu allerlei partijen te achterhalen zijn op internet ga je niet meer je sterkste speler op bord 1 zetten, want kan weet de tegenstander precies wie hij krijgt als tegenstander en kan zich optimaal voorbereiden. Dus het uitpluizen van de opstelling is een vak apart geworden en zo kwam ik tot de conclusie om niet Cor Croese op bord 2 op te stellen, maar Martin Beugel. Want er bestond de kans op een bye en dan laat de tegenstander het hoogste bord met zwart leeg, in dit geval bord 2.
Tevens is het de taak van de teamopsteller om zoveel mogelijk spelers met een hogere rating dan de tegenstanders op te stellen. Nu is dat dit seizoen niet zo’n probleem voor de Volewijckers.1 want de meeste spelers van het eerste team hebben een hogere rating dan hun tegenstanders, maar dat eist dan ook weer dat er een grote overwinning behaald moet worden. En daar waren de meningen niet altijd positief over. Maar nu de wedstrijd.
We kwamen al snel met 1-0 voor door de bye bij Martin Beugel en ik zal zijn wit-beurt niet rekenen voor de volgende opstellingen. Eigenlijk heeft hij al een vrije beurt gehad voor de rest van het seizoen. En toen was het een lange tijd stil. Op alle borden werd zwaar gestreden.
Opvallend was wel dat op veel borden de ene partij de korte rokade had uitgevoerd en de tegenpartij de lange rokade. Dat is meestal basis voor een gevecht. Fred was niet lekker uit een onorthodoxe opening gekomen en zat tijdens de partij al bezorgd te kijken. Hij had nog een leuk trucje in de hoge hoed, maar zijn tegenstander tuinde daar niet in waardoor het 1-1 werd. Niet lang daarna zorgde Barry met zwart voor 2-1 na een partij met sterk paard tegen zwakke loper. Rustig werd de tegenstander weggezet.
Dat zelfde gebeurde op de borden 3 en 4. Daar was ook sprake van lange rokades, maar daar werd meer gedreigd dan sterk aangevallen. Met behendig stukkenspel kregen Tigran en Cor het betere van het spel en dat wisten ze ook te belonen met een overwinning 4-1 En toen bleven de overige 3 partijen over waarbij het ook mis zou kunnen gaan. Roger was bedrukt uit een slavische opening gekomen, maar had daar wel een pion voor. De tijdnood zou hier wel weer een belangrijke functie kunnen krijgen. Richard stond duidelijk beter, maar de vraag was of hij er wel door zou komen en bij Sanne was een “zweischneidige”stelling ontstaan. Sanne was duidelijk beter uit de opening gekomen, maar zijn aanval leek niet door te zetten. Het probleem bij Sanne was dat hij beter uit de opening was gekomen. Dan wil je op zoek naar de winnende wending, maar als je die niet vindt dan moet je omschakelen. Dat omschakelen kan zijn van koningsaanval naar eindspel, of nog erger: genoegen nemen met remise. Deze omschakeling is heel moeilijk want je blijft meestal volharden in je drang naar de winnende zet. Sanne ging op een gegeven moment wel naar een eindspel toe, maar daar stond hij minder. Het verhaal gaat dat hij op gaf in een remise stelling, wat hij later ook bevestigde.
Stand 4-2 En toen mocht Roger weer met enige seconden op de klok, voor beide partijen, de beslissing brengen. Altijd goed voor een stukje spektakel, maar ook deze keer in ons voordeel 5-2. Richard nam met nog weinig tijd op de klok genoegen met een remise en zo ontstond een 5 ½ - 2 ½ eindstand. Gezien het rating-verschil geen reden om heel tevreden te zijn, maar wel 2 punten. Dus er was geleverd.
Volgende ronde moeten we tegen EsPion. Die hebben ons vorig jaar het kampioenschap gekost, dus weest scherp en belust op revanche. Sanne en ik zijn de volgende ronde op vakantie, dus ik hoop dat de overige spelers wel kunnen. En ik heb al enige invallers op het oog.

Zaterdag 16 december speelde ons eerste KNSB-team tegen het Leidse Philidor-4. In het Baken, ons gezellige knusse onderkomen op het Purmerplein. We hadden goede hoop deze wedstrijd te kunnen winnen, want op papier zou dit mogelijk moeten zijn. Maar de werkelijkheid kan weerbarstig zijn. Bovendien zat alles tegen. De Wet van Murphy was van toepassing vandaag. Eerst hadden we (Ronald en Frans) wat tegenslag bij het doen van boodschappen voor de catering bij de grootgrutter. Daarna lag de sleutel niet klaar bij het Baken en stonden we (samen met onze tegenstander) voor een dichte deur. Een kwartier later werd de sleutel alsnog gebracht. Toen bleek (nadat we hem belden) Joep er van uit te gaan dat de wedstrijd om 14.00  uur begon.

Maar hij zei: "ik kom meteen, zet de klok maar aan dan speel ik wat sneller". En dat deed hij: "hij kwam, zag en overwon". Inmiddels had GIJs verloren. Hij speelde vandaag zijn eerste externe wedstrijd. Heel ambitieus. Hij leek in eerste instantie goed uit de opening te komen, maar liet een loperzetje achterwege. En dat bleef hem de hele partij dwarszitten, waardoor hij uiteindelijk verloor. Jammer Gijs, je kan het, volgende partij zal het beter gaan!

Bas was wedrom goed op dreef. Hij komt steeds beter in vorm (3 uit 4). Dat belooft veel  voor Tata, Bas! Hij won met een mooie koningsaanval. Een partij voor op onze site.

Ronald was zaterdag een beetje ziekjes. Hij speelde met "een vol hoofd". Hij maakte al snel een blunder en verloor. Arno en Gyan hebben echt gestreden voor wat ze waard waren. Ze hebben hun huid duur verkocht, maar hebben ondanks felle tegenstand na een lange partij verloren. Hierbij moet worden aangetekend dat onze tegenstander voor een tactische opstelling had gekozen en de spelers met de hoogste rating op de laagste borden had gezet.

Aan het eind van de middag stond het 2-4. Roger en Martin (op bord 1 en 2 ) moesten de eer hoog houden en dat deze ze!  Martin speelde zijn tegenstander gestaag van het bord, zoals hij dat kan! In een eindspel waarin beiden 2 stukken hadden (Martin 2 lopers en zijn tegenstander een loper en een paard en Martin 2 pionnen en zijn tegenstander 1 pion), deed Martin een fabelachtig pionzetje op e6, waardoor zijn tegenstander een stuk verloor en er nog een zou gaan verliezen. Hij liet het niet zover komen en gaf op.

Ondertussen was Roger een stuk voorgekomen. Het duurde nog lang, maar hij won zijn partij! Daardoor werd het uitendelijk 4-4.

We hadden vandaag zowaar 1 supporter (niet meer s.v.p. , want daarvoor is in het Baken geen ruimte). Ben, leuk dat je kwam kijken!

De volgende thuiswedstrijd is volgend jaar op 2 maart tegen Messemaker 1847 2. Wederom in het Baken.

 

 

 

Volewijckers-1 levert vuurwerk in SGA

door Frank van der Velpen

Ik heb genoeg titels voor mijn verslag van de wedstrijd Volewijckers.1 – VAS.2 , maar deze titel heeft het uiteindelijk gewonnen.

Ik kwam de speelzaal binnen gelopen en onze voorzitter sprak me aan met de opmerking “ga je vuurwerk leveren vanavond ?” en hij leek het vooral op mij gemunt te hebben. Ook Fred Jungen ging er wel vanuit dat ik zou winnen, dus de druk was optimaal opgevoerd.
Zelf had ik nog geen vuurwerk plannen, mede omdat ik zwart had. Maar uiteindelijk was wel duidelijk dat het 1e SGA-team een vuurwerk-show ging afsteken. Lange tijd bleven de borden bezet en werd er hard gestreden. Simpele overwinningen heb ik niet gehoord. En rond half 11 waren Fred en Tigran er nog niet zeker van of ons eerste wel zou winnen.
Tigran had met wit remise aangeboden in een iets mindere stelling en zijn tegenstander aanvaardde dat dankbaar tegen ons ELO-kanon.
Roger speelde in mijn ogen een onorthodoxe opening met wit, die op een gegeven moment op een Ben-Oni leek, maar wel met h3 en g4. Uiteindelijk werden de wapens neergelegd en was het remise tegen een tegenstander met aanmerkelijk minder ELO-punten. En weer een bewijs dat 100 ELO-punten wel iets zegt, maar zeker niet alles.
Sanne deed wat in het schaken ten strengste verboden is: nemen op b2. Met de bekende uitspraak: nooit nemen met de dame op b2 ook al is het goed.
Dat Sanne uiteindelijk won is geen weerlegging van die uitspraak, maar een teken van hard werken en een beetje geluk. Richard stond dan wel een pion achter, maar kreeg er wel een koningsaanval voor terug en dat bracht ons op 3-1. Doordat deze 2 kwartjes de goede kant op vielen was er geen vuiltje aan de lucht. Martin stond met zwart eerst iets beter en later weer iets slechter waardoor hij met een remise genoegen nam. Door zijn 3 ½ - 1 ½ kon ik de matchwinnaar worden.
Met zwart kwam ik vanuit het slavisch in een soort London System terecht en wit kwam over de h-lijn, maar de computer is achteraf geen seconde onder de indruk geweest. Wit actief op de koningsvleugel en ik actief op de damevleugel. Op die damevleugel won ik 2 stukken tegen een toren en was het vuurwerk aangestoken en maakte ik de 4 ½ - 1 ½

En zo was de winst bereikt met onze kanonnen Cor en Barry nog in de strijd. Volgens mijn informatie stond Cor met zwart op een gegeven moment wel een pion voor, maar zijn tegenstander had daar wel wat compensatie voor. Cor speelde er netjes onderuit en kwam in een toreneindspel terecht, dat zijn tegenstander in een pionneneindspel liet over gaan. Dat pionneneindspel kon Cor zelfs met zijn ogen dicht winnen, maar hij hield ze gelukkig open en won. Barry leek in het middenspel beter te staan, maar kwam er uiteindelijk niet door en moest genoegen nemen met een remise. Zijn tegenstander was de enige Vasser die blij naar huis kon gaan, want remise tegen Barry was rating-technisch een knappe prestatie van hem.
Uiteindelijk 6-2 overwinning en de volgende ronde, 10 januari 2024, is de topper thuis tegen Fischer Z.
Als klap op de vuurpijl bedank ik Frans Reitema, want hij heeft zowel de jeugdafdeling ondersteund als wel het regelen van de spullen voor ons eerste team. Volgende keer zullen
we zelf onze boontjes doppen, want duizendpoot Frans hoeft niet alles te doen.
Alsnog bedankt Frans.

 

1

Dat maak je niet vaak mee: applaus na een schaakwedstrijd.
Maar daar was dan wel ook alle reden toe, dus ik stond ook te applaudisseren tussen alle toeschouwers die naar de ontknoping waren komen kijken.
Het was Cor Croese, die in een spannende partij uiteindelijk de 3-1 overwinning naar ons toe
bracht. Het applaus was niet alleen voor hem bedoeld, maar voor het hele Gouden bekerteam.
Zij wonnen uiteindelijk van het ijzersterke Paard D4, vorig jaar bij mijn weten de winnaar van de
Hoofdklasse SGA en sterk over de breedte. Ronald merkte voor de wedstrijd al op dat het eigenlijk,
Qua sterkte, wel eens de finale had mogen zijn. Nou het werd een finale.

Martin Beugel kreeg met wit op bord 4 een tegenstander, die voor het eerst Konings-Indisch speelde. De persoon had wel een luchtige kijk op die verdediging, maar het was vooral Martin die aantoonde het type spel goed te beheersen. Hij liet het kwaliteitsoffer op f3 niet toe en schoof heel beheerst zijn tegenstander van het bord 1-0. Dat we tegen een sterke tegenstander speelden bleek wel op bord.1 waar Barry het met zwart zwaar had tegen zijn opponent. Onze kopman bleef nog lang analyseren na de partij om uit te vissen waar het nu fout was gegaan en waar het beter had gekund. De drive van Barry om het edele schaakspel steeds beter te beheersen. Voor deze wedstrijd was het niet genoeg 1-1.

En toen kwam Tigran, die ons weer op voorsprong zette. Hij was niet zo tevreden over zijn zwarte openingsspel en zijn zwarte dame belandde op c8. Vanuit dat basiskamp werd een overtuigende koningsaanval opgezet, die hij kon belonen. Opeens verschenen vele zwarte stukken voor de koningsstelling van wit en was er geen ontkomen meer aan 2-1. Dat nam niet weg dat we de wedstrijd nog steeds konden verliezen, want bij een 2-2 stand zou Paard D4 door zijn omdat dan de uitslag van het 4e bord vervalt en dan zouden zij met 2-1 winnen.

Cor had in het middenspel een stuk geofferd tegen 2 pionnen en zeer waarschijnlijk was dat onvoldoende compensatie. Jan de Boer was het ons tussentijds al komen vertellen: “Cor Croese staat een stuk achter en ik zie geen compensatie” merkte hij beneden in de grote zaal op terwijl er boven werd geschaakt. Hij zat dicht bij de werkelijkheid, maar onze reactie was: heeft Cor dat stuk bewust geofferd, dan hebben we kansen. En Cor gaf na de partij het antwoord op die vraag: Ja, het stuk was bewust geofferd, maar hij kreeg er niet genoeg voor. Totdat zijn tegenstander een tussenzet bedacht, die niet zo sterk bleek want Cor won daardoor een 3e pion voor het geofferde stuk en toen leek een remise tot de mogelijkheden te horen. Maar het woord remise zit niet in zijn vocabulair, dus het gevecht ging verder. Nadat zwart de dameruil toeliet ging ook een 4e pion er aan en kon Cor het eindspel van paard tegen 4 pionnen simpel winnen met een applaus tot gevolg.

Frank v.d.Velpen.