VOLEWIJCKERS-1 wint in SGA , door Frank van der Velpen
Amsterdam West 3 – De Volewijckers 1
Ik had al weer de term moeizaam in de titel willen verwerken, maar toen ik eens rustig naar de resultaten ging kijken viel mij op dat over de eerste 2 wedstrijden de witspelers 100% hebben gehaald. Dus de verliezen werden met zwart gehaald en overall is dat best een goede prestatie.
Toch leek het even 4-4 te kunnen worden als het tegen zou zitten.
Oke, het leek aan het begin van de wedstrijd een makkelijke overwinning te gaan worden.
Sanne spon zijn web rond de toren van zijn tegenstander en op een gegeven moment ging die toren er aan 1-0. Daarna kwam er 1 1/2e punt binnen. De tegenstander van Barry poogde met een vermeende koningsaanval iets te forceren, maar Barry stabiliseerde eerst met zwart de stelling en manoeuvreerde zich bekwaam naar een betere stelling. Ik zag naast mij de SGA-meester aan het
werk 2-0. Bij Fred Jungen had zijn tegenstander zich ingegraven in de hoop een halfje bij elkaar
te sprokkelen. Die hoop werd bewaarheid 2 ½ – ½
Bij mijn eigen partij had wit steeds het betere van de stelling volgens de computer. Het zwarte paard op a6 bleef constant “a pain in the ass” voor zwart en op een gegeven moment werd het een fraai
aanvalsobject. Met een matdreiging in het verschiet gaf zwart op 3 ½ – ½
Maar toen kwamen er toch wat donkere wolken de zaal binnen. Buiten was het al slecht weer op die donderdag 2 november, maar binnen kwam toch ook wel dreiging onze kant op. Martin en Richard stonden er met zwart niet al te best bij. Roger stond in het middenspel erg goed, maar kwam toch wel in knallende tijdnood en bij Cor bood zijn tegenstander remise aan in een remise stelling.
In het slechtste geval kon het dus een 4-4 worden en voor een teamleider zijn dat geen “gezonde”
toestanden. En toen werden de wolken donkerder en donkerder. Martin moest zijn partij opgeven met de opmerking “ik had nooit de torens moeten ruilen”, maar berouw komt na de zonde.
En ook Richard moest na taai verdedigen opgeven waarna de stand 3 ½ – 2 ½ werd met Roger nog 1 minuut op de klok. Nu is het tegenwoordig zo dat je er per zet ook wel iets bij krijgt, maar 1 minuut is toch wel karig. Bij Cor klaarde het inmiddels op, want hij kreeg pion f5 van zwart aangeboden en
zoiets moet je bij Cor niet doen.
En toen brak de zon door: Cor wist zijn voordeel in winst om te zetten en pal daarna won ook Roger zijn tijdnood-partij. Met als resultaat dat het 5 ½ – 2 ½ werd en er leek geen vuiltje aan de lucht.
Voordeel bij dit alles is wel dat iedereen van de 0 af is en we hebben tot nu toe 1 remise in het team.
We krijgen nu 2 belangrijke thuiswedstrijden: eerst tegen VAS en daarna Fisher Z.
Van mij mogen dat best moeizame overwinningen worden.
Volgende wedstrijd is weer thuis; Woensdag 29 november komt VAS 2 op bezoek.