In de finale van het SGA bekertoernooi heeft ENPS laten zien dat we volgend jaar een zwaar jaar tegemoet gaan in de topklasse van de SGA. ENPS kon zich zelfs veroorloven om maar met 3 man de strijd aan te gaan tegen ons team van 4 personen.
We stonden na 1 uur spelen met 1-0 voor door een overwinning van Martin Beugel wegens niet opkomen van zijn tegenstander, maar toen was al duidelijk dat we het zwaar hadden. Vooral de spelers met zwart stonden al snel onder druk en bij een 2-2 eindstand zou het 4e bord vervallen voor de uitslag en dat was het bord van Martin, dus dan zou ENPS de winnaar zijn. Maar het heeft er
eigenlijk nooit naar uitgezien dat het 2-2 zou worden.
Cor kwam met wit in een Svesnikov volgens mij beter uit de opening, maar uiteindelijk kwam er een stelling met ongelijke lopers op het bord, waarbij de remise onvermijdelijk was. Een nette
prestatie van Cor tegen Marcel Peek, die een rating in de 2200 heeft. En dan lijkt een 1 ½ – ½ voorsprong dat je heel dicht bij de finish bent. Een aflevering hunted, waarbij de helikopter al klaar staat om je te redden en hij staat 100 meter verderop op je te wachten. Maar zo dichtbij zijn we niet geweest. Onze spelers met zwart hadden het al snel moeilijk.
Tigran speelde hollands en de variant van wit met Ph3 is lastig voor zwart en vergt veel precisie. Dan blijkt toch weer dat mevrouw Peng gelijk had met haar opmerking: “schaken is een precisie spel”. Tigran probeerde het nog wel met een pion offer en een tweede pion offer, maar de tegenstander liet niet meer los en de 1 ½ – 1 ½ stond op het bord en alleen een overwinning van Barry kon ons nog redden.
Maar hij speelde tegen Daan Zult, ook een speler in de 2300, en had zwart. Barry verdedigde zich nog wel zo goed mogelijk, maar uiteindelijk waren loper en paard tegen toren toch te lastig voor zwart. Ook het feit dat de zwarte verdediging na gxf6 opengereten was, maakte de witte aanval dodelijk.
Al met al een mooie finale van een mooi seizoen. En ENPS de terechte winnaar.
Frank van der Velpen.
