Verslag team Brons, en wat is sportiviteit
Sportiviteit omvat het gedrag dat van een goed sportman of -vrouw wordt verwacht wanneer hij of zij de sport uitoefent. Sportiviteit is het naleven van de geschreven en de ongeschreven regels die bij een sport horen en die de wedstrijdleider mede handhaaft.
Het gaat hier om een wedstrijd van het bronzen team, dat op 11 januari om 20.00 uur in spanning klaar staat om de wedstrijd tegen Amsterdam west te beginnen. De geschreven regel is dat een teamwedstrijd om 20.00 uur begint. De ongeschreven regel, de gewoonte in dit geval, is dat de start in de praktijk zo’n tien minuutjes later is. Schakers moeten even naar de wc een kopje koffie halen of hebben de weg naar een nieuw clublokaal niet tijdig bereikt. Tot zover alles fijn.
Van Amsterdam west was er om 20.15 uur nog maar een speler (bord 3) aanwezig. Zij heeft getracht de overige drie spelers op te roepen. Om 20.45 uur ongeveer arriveerde (buiten de oproep om) nog een bijzondere en bozige tegenstander die de weg niet had kunnen vinden. Aanvankelijk staand en heftig bewegend achter bord 4 begon hij zijn partij tegen Bé.
Er was inmiddels bericht binnen gekomen dat een andere speler door zijn vader gebracht zou worden.
Om 21.00 uur was hij er niet. Dat betekent volgens het reglement dat zijn partij verloren wordt verklaard. Ik vind dat terecht omdat een uur wachten echt wel genoeg is en de lust om nog een partij te spelen bij mij dan wel weg is. Van een gewoonterecht om nog een kwartiertje respijt te geven is geen sprake. Omdat ook de vierde speler niet aanwezig was had Amsterdam west verloren. Althans volgens de regels. We konden gaan snelschaken en zo.
De wedstrijdleider besloot echter uit sportiviteitsoogpunt om nog tot 21.15 uur te wachten. Dat oogt heel lief en sportief maar is dat ook zo? Het lijkt een beetje op doorspelen nadat je je tegenstander mat hebt gezet, dat heb ik eens gedaan en ik verloor, maar als verzachtende omstandigheid mag gelden dat ik dat toen niet zag en mijn tegenstander ook niet.
Michiel en ik zaten al zo’n 1 uur en 15 minuten te wachten. Om 21.13 uur kwam de jongen/speler voor bord 2 hijgend binnenrennen. Michiel was met wit zijn tegenstander. Michiel maakte linksvoor op het bord een fout en verloor. Gelukkig kwam mijn tegenstander niet. Eerlijk gezegd zou het me misschien moeite gekost hebben om een eigenlijk gewonnen partij alsnog te spelen. We zullen niet weten of dat zo is. Mijn tegenstander verloor zoals het in dit soort gevallen hoort, reglementair.
Gelukkig won Tycho op bord 3 van een sterke speler en Bé produceerde een mooi mat; 3-1. Dit had anders kunnen aflopen. Mijn advies: Niet doorspelen als je tegenstander “mat” staat.