Verslag van Frank van de Velpen:
En ook tijdens de wedstrijd tegen De Amstel dacht ik dat mijn partij wel eens beslissend zou kunnen zijn voor het eindresultaat net als dat ik dat de eerste ronde tegen VAS-2 had gedacht.
In het begin van de wedstrijd lijkt het altijd dat het beide kanten op zou kunnen gaan en dan kom ik met de bekende opmerking dat het kwartje naar beide kanten zou kunnen vallen, maar Cor Croese merkte na de wedstrijd op dat wij beter uit de opening waren gekomen en er zullen nog meer lovende woorden vallen. De eerste wedstrijd tegen concurrent VAS-2 was helaas in 4-4 geëindigd waarbij ik een beter eindspel remise had laten lopen. Dus bij die wedstrijd was mijn resultaat wel degelijk van belang. Tegen VAS-2 liepen 6 partijen remise en alleen Simeon met winst, netjes, en Roger met een nederlaag met zwart waren de uitzonderingen. Invaller Dimitro was toen volgens mij ook niet tevreden met zijn remise, dus had ik het idee dat we de winst hadden laten glippen. Tegen De Amstel in de tweede ronde verliep het toch aanmerkelijk beter. Sanne had zich netjes afgemeld en deze keer koos ik voor Joep als reserve. Ik moet zuinig met de reserves omgaan, want men mag maar 3x invallen. Gekukkig heeft Volewijckers-1 op dit moment vele goede spelers die kunnen invallen.
Het begon dan wel met een nederlaag van Fred waarbij ergens iets mis ging, want ik hoorde het woord “blunder” vallen. Deze achterstand werd al snel omgebogen. Naast mij zag ik Richard in een vlijmscherpe variant met zwart bezig. Een variant, die ik vroeger ook eens gespeeld heb, maar waar ik iets anders op gezocht heb. Veel te scherp voor mij.
Richard zat er blijkbaar niet mee en speelde de vlijmscherpe variant, zwart wint een pion maar wit krijgt daar voldoende compensatie voor, netjes naar winst. Martin Beugel won ook met zwart. Wit had h4 gespeeld, ja tegenwoordig speelt men h4 en zwart h5 te pas en te onpas. Deze keer bleek het te onpas, want Martin veroverde met zwart de h-lijn en sloeg dodelijk toe 2-1 voor. Toen bood mijn tegenstander remise aan en vroeg ik Richard, die al klaar was met zijn partij, hoe de rest erbij stond. Ja zo hoort het bij een remiseaanbod. Uit de woorden van Richard begreep ik dat de aanname ons goed uitkwam. En net als bij de wedstrijd tegen VAS-2 vertrouwde ik het eindspel niet. Tegen VAS-2 bleek dat onterecht en stond ik erg goed, maar nu leek het toch wel onzeker., volgens de computer gelijk 2 ½ - 1 ½ en toen kon ik rustig de borden langs. Simeon stond duidelijk beter en Cor stond niet meer zo fraai als enige zetten er voor, dus het zou remise kunnen worden. Gelukkig zit het woord remise niet in Cor’s vocabulaire. Joep had ik verkeerd ingeschat, maar daarover zo meer. Roger stond bedrukt. Simeon bracht zijn betere stelling met wit tot winst en zo kwamen we op 3 ½ - 1 ½ .
Na de wedstrijd merkte Willem Hensbergen, de tegenstander van Joep, op dat hij door zijn tegenstander “helemaal geveegd” was. Tijdens de partij dacht ik even dat Joep minder stond,
maar ik zag in een toreneindspel de zwarte pion niet, die naast zijn koning stond. Mijn excuus is dat ik niet pal naast het bord stond. Maar die pion was wel het winnende stuk en het bewijs dat Joep zijn tegenstander geveegd had. Roger moest met zwart zijn meerdere erkennen en toen was Cor nog bezig om zijn betere stelling, die hij een beetje had laten glippen, toch nog in winst om te zetten. En ook hier een toreneindspel met voor Cor een pion meer werd door Cor aanmerkelijk beter gespeeld dan zijn tegenstander: 5 ½ - 2 ½ Een nette overwinning, ,die de schade van ronde 1 iets herstelt.